Η ομολογία μου

Τέλη Μάρτη, αρχές Απρίλη του 1994. Ήμουν εικοσιπέντε ετών. Μια φαινομενικά συνήθης ημέρα στην εργασία μου που όμως έμελλε να είναι καθοριστική για μένα και την οικογένειά μου.

Η βαρετή καθημερινότητά μου, δίχως σκοπό και προορισμό, γεμάτο πάθη και αδυναμίες, όντας παντρεμένος με δύο παιδιά, με πνευματικές όμως αναζητήσεις, με πολύ δίψα για ζωή τέλειωσε όταν πήρα στα χέρια μου την Καινή Διαθήκη. Ένα βιβλίο που οτιδήποτε ψάχνει ο άνθρωπος θα το βρει εκεί μέσα!

Ο άνθρωπος που μου μίλησε δεν ήτανε επιστήμονας ούτε ειδήμονας ούτε καθηγητής θεολογίας, αλλά, το πρόσωπό του έλαμπε! Τα λόγια του και οι πράξεις του ήταν κάτι το ασυνήθιστο σε αυτούς που τον ήξεραν. Με κάλεσε να πάω να παρακολουθήσω μία συνάθροιση. Ο Κύριος με αναγέννησε την δεύτερη φορά που πήγα στην εκκλησία. Όταν γονάτισα για να προσευχηθώ το Πνεύμα το Άγιο μου έδειξε όλα αυτά που είχα κάνει έως τότε και που εγώ θεωρούσα φυσιολογικά. Η ζωή μου άλλαξε από εκείνο το βραδινό. Η εμπειρία της επισκέψεώς του ήταν καταπληκτική! Τα αρνητικά συναισθήματα κατήφειας και απογοήτευσης, έδωσαν την θέση τους στην χαρά και στην ελπίδα. Την εμφανή αλλαγή μου είδε και η γυναίκα που είχα αγαπήσει και διαλέξει να περάσω μαζί της το υπόλοιπο της ζωής μου. Δεν άργησε να ακολουθήσει τον Σωτήρα της και αυτή. Κάναμε ακόμη άλλο ένα παιδί, σύνολο τρία. Παρόλα τα προβλήματα και τις αντιξοότητες τις ζωής προχωρούμε μαζί ενωμένοι, εργαζόμενοι στον αγρό του Θεού, προσμένοντες την απολύτρωση ημών όπως και όλοι όσοι εδέχθησαν Αυτόν!

ΒΟΛΟΝΑΚΗΣ
ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ
ΡΟΔΟΣ